#4 l a girl on fire : เด็กสาวอันตราย (CUT18)
ต่อจากในเด็กดี : https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1752135
เพียงแค่สบตาก็รู้ความหมายกันเป็นอย่างดี เท่านั้นเพียงพอแล้วที่ควานลินจะเคลื่อนไปหน้าตัวเองไปใกล้ใบหน้าของเด็กสาว จดจ้องมองกันเพียงไม่นาน สื่อสารกันเพียงสายตาเท่านั้น ก่อนริมฝีปากหนาจะบดจูบลงไปที่ปากเล็กในทันที โดยที่ไม่ต้องมีคำใดเอื้อนเอ่ยต่อจากนี้แม่แต่คำเดียว
“อื้อ...”
เสียงครางอื้ออึงดังออกมาจากจีฮุนเมื่อควานลินประกบริมฝีปากลงมาแน่นจนแทบไม่สามารถหายใจได้ บดจูบซ้ำไปซ้ำมามอบความหอมหวานราวกับกำลังโหยหายอย่างไม่เพียงพอ ยิ่งได้สัมผัสก็ยิ่งอยากได้มากกว่าเดิม มากกว่าที่ทำ มากกว่าที่กำลังคิด
ห้วงความคิดของควานลินชั่งเคว้งคว้าง เขาปล่อยให้ความคิดล่องลอยไปไกล ใช้เพียงความรู้สึกที่มากขึ้นมากขึ้นในการขับเคลื่อนจังหวะของลมหายใจ กลิ่นแป้งเด็กหอมๆที่ลอยมาแตะจมูกยิ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนจะเป็นบ้าเข้าไปทุกที สัมผัสของจีฮุน ราวกับมันไม่เคยเพียงพอ
เขาคือจูบแรกของเด็กสาว ควานลินจำได้ดี ใบหน้าหวานที่ออดอ้อนและท้าทาย ดูเก่งกล้าแต่ก็น่าปกป้องอย่างประหลาด เขาไม่เข้าใจหรอกความรู้สึกพวกนี้ อายุของเขามากเกินไปมากกว่าที่จะย้อนมาจดจ้องความรู้สึกหายในใจตัวเอง เรื่องไร้สาระพวกนี้เขาลืมความรู้สึกของมันไปหมดแล้ว นานมากแล้วจริงๆ
มือหนากระชับเอวเล็กบนตักให้แน่นขึ้น ควานลินยกตัวเด็กสาวให้ขยับมาใกล้มากกว่าเดิม ทั้งที่ริมฝีปากของเราทั้งคู่ยังไม่ห่างกันแม้แต่น้อย จูบที่ไม่รู้ประสีประสาของเด็กสาวทำให้เขารู้สึกเอ็นดูอย่างไม่รู้ตัว จีฮุนที่มักจะเชิดหน้าไม่เกรงกลัวอะไร ทำตัวโชกโชนราวกับมากประสบการณ์ทั้งๆที่พอโดนเขาสัมผัสจริงๆ ร่างกายก็อ่อนยวบไปหมด
แต่มีอย่างนึงที่ควานลินรู้ว่าจีฮุนไม่ธรรมดาและอันตายมากแค่ไหน ก็คือรอยยิ้มที่ดวงตาใสซื่อนั่นต่างหาก ที่ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เขาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองต่อการกระทำตรงหน้าได้เลย
ควานลินผละจูบออกจากคนตัวเล็ก มองเด็กสาวที่นั่งทับอยู่บนตักอย่างมัวเมากามอารมณ์ ใบหน้าสวยเอียงคอมองหน้าเขาเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยรอยยิ้มหวานออกมาอย่างที่ชอบทำ ไม่ได้เกรงกลัวสักนิดว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้มันอันตรายแค่ไหน และเรื่องของเราต่อจากนี้มันจะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล
แน่นอนว่าผลที่ตามมาก็คือความลับจากไฟที่พวกเขาเป็นคนจุดขึ้นมาเอง
“แน่ใจแล้วใช่มั้ยว่าจะทำแบบนี้”
ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เขาไม่อยากถูกตราหน้าว่าบังคับขืนใจหรือพรากผู้เยาว์หรอกนะ ยากจะยินยอมก็ควรยินยอมทั้งสองฝ่าย ควานลินรู้ดีว่าช่วงอายุที่ห่างกันเกือบยี่สิบปีมันคือความผิดบาปเพียงใด ควานลินรู้ดีว่าจีฮุนแทบจะเป็นลูกเขาได้เลยด้วยซ้ำ
แต่ว่าใครสนล่ะ ? บาปบุญมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้
จะตกนรกหรือขึ้นสวรรค์ใครเป็นคนกำหนด
ความผิดบาปคืออะไร ถ้าเป็นเรื่องของช่วงอายุของเราสองคนที่ห่างกันมากขนาดนี้
บอกเลยว่าเขาไม่สนใจ.
เด็กสาวเองก็ไม่ต่าง ไม่ใช่ว่าจีฮุนไม่ประสีประสา ไม่ใช่ว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องแปลกใหม่สำหรับเธอ หากว่าเลือกที่บินเข้ากองไฟแล้ว ก็เอาให้มันไหม้กันไปข้างนึงเลยเสียดีกว่า มาถึงตอนนี้ เธอไม่รู้สึกว่ามีอะไรจะเสียอีกแล้ว
ร่างเล็กละออกจากตักแกร่งในทันที ก่อนจะค่อยๆย้ายร่างของตัวเองลงไปนั่งที่พรมพื้นท่ามกลางสายตาที่เฝ้าจับสังเกตของควานลิน ดวงตาคมเข้มไม่ออกห่างไปไหน จดจ้องมองว่าเด็กดื้อของเขากำลังมีแผนที่จะทำอะไรต่อไป
“อาไลว่าจีฮุนดื้อมั้ยคะ”
“ดื้อครับ ดื้อมาก”
แน่นอนว่าสำหรับควานลิน จีฮุนคือเด็กที่ดื้อมาก เอาแต่ใจและไม่ฟังใคร แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านั่นเป็นสเน่ห์ด้านหนึ่งที่ควานลินสังเกตเห็นภายในตัวของเด็กสาว ความแก่นแก้วเอาแต่ใจ ที่เขาอยากจะจับมาลงโทษแรงๆสักที
“เด็กดื้อก็ต้องโดนลงโทษใช่มั้ยคะ”
“ครับ”
“งั้นอาไลช่วยเบามือกับเด็กดื้อคนนี้หน่อยนะคะ แล้วจีฮุนสัญญาว่าจะเป็นเด็กดีของอาไลคนเดียว”
พูดจบเด็กสาวกับทำในสิ่งที่ทำให้ควานลินต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจเล็กน้อย แต่ก็กลับมาเก็กหน้าขรึมได้ในทันที มือเล็กจัดการแหวกชุดคลุมอาบน้ำออกกว้างก่อนที่ส่วนอ่อนไหวของชายหนุ่มจะปรากฏสู่สายตาของเด็กสาว ท่ามกลางความมืดและไฟที่สลัว มันอาจจะไม่ชัดเจนมากนัด แต่จีฮุนก็เดาได้ไม่อยากว่ามันใหญ่มากเพียงใด
ไม่สิ ใหญ่กว่าพี่ดิมหรือใครที่เธอเคยเห็นมาทั้งนั้น
“มองอะไรครับ”
“เปล่าค่ะ จีฮุนแค่รู้สึกว่ามันใหญ่กว่าที่เคยเห็นมาก็เท่านั้น”
เด็กสาวส่งยิ้มตอบกลับไป ก่อนมือเล็กจะเอื้อมมือไปจับแก่นกายหนาสีอ่อนที่ตั้งโชว์แก่สายตาเธอ มือเล็กที่แทบกำไม่รอบต้องใช้มืออีกข้างขึ้นมาช่วย ความใหญ่โตที่มากเกินไปทำให้จีฮุนต้องออกแรงมากขึ้นในการรูดขึ้นลงแก่นกายของร่างสูงให้แข็งตัวกว่าเดิม
“อ่าห์”
ควานลินครางออกมาอย่างเสียวซ่าน เขาปล่อยให้เด็กหญิงกำรูดอย่างที่ต้องการ มือทั้งสองข้างปล่อยทิ้งข้างลำตัวจิกเข้ากับผ้าปูสีนอนสีชมพูสดในอย่างทนไม่ไหว ยิ่งเห็นแบบนั้น จีฮุนยิ่งได้ใจ เธอยิ้มกับภาพตรงหน้าที่เห็นได้ว่าเธอทำได้ดีและอาไลก็ดูพอใจมากด้วย
“ใครสอนให้ทำแบบนี้กัน อ่าห์”
“เรียนรู้ด้วยตัวเองไงคะ ไม่ใช่คนแรกสักหน่อย จีฮุนไม่อ่อนอย่างที่อาไลคิดหรอกนะ”
“กำลังจะพูดให้อาโกรธหรือเปล่าครับ”
“เปล่าค่ะ จีฮุนแค่อยากให้อาไลเสียวขึ้นต่างหาก”
คำพูดหยาบโลนออกมาจากปากเด็กสาววัยสิบห้า ควานลินไม่รู้หรอกว่าจีฮุนเคยมีประสบการณ์แบบนี้มามากแค่ไหน นอกจากจูบที่เขาเห็นว่าจีฮุนอ่อนประสบการณ์แต่ดูเหมือนว่าเขาจะสบประมาทเด็กสาวมากเกินไป ดูท่ามีหลายอย่างที่เขาไม่รู้ และอามินของจีฮุนก็ไม่รู้
จีฮุนเลื่อนตัวไปจูบที่ริมฝีปากหนาเบาๆก่อนมือเล็กจะเริ่มทำงานอีกครั้ง เสียงครางอื้ออึ้งของควานลินดังตามจังหวะการขยับขึ้นลงของจีฮุน เด็กสาวยิ้มอย่างพอใจ มองแก่นกายแข็งแรงที่บัดนี้ปริ่มน้ำออกมาไปทั่วบริเวณส่วนหัว ก่อนจะตัดสินใจก้มลงไปแลบลิ้นเลียน้ำใสที่ปริ่มออกมาจนหมด
“อ่าห์ เลียแบบนั้นแหละครับ คนเก่ง”
พอใจกับคำชมเด็กสาวก็ก้มหน้าก้มตาดูดดึงความเป็นชายจนคับแน่นปาก จีฮุนนั่งทรุดลงกับพื้นโดยมือทั้งสองยกคงเกาะบนต้นขาหนา ส่วนคนเป็นอาก็ได้แต่ลอบมองเด็กสาวที่ผงกศีรษะขึ้นลงอย่างเชื่อฟัง ควานลินสูดปากครางต่ำ มองเด็กสาวที่ยังคงสนุกกับการดูดเลียแก่นกายราวกับเป็นไอศกรีมแท่งโปรดของตัวเอง
จีฮุนน่ะอันตราย ภาพเด็กสาวใสซื่อที่แหละที่อันตรายที่สุด
ควานลินได้รู้ซึ้งถึงคำนี้ก็ในวันนี้ ช่วงอายุสามสิบสี่ปี ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเจอผู้หญิงไทป์ที่ทำให้เขาพอใจในเรื่องเซ็กส์ หนำซ้ำเขายังเจอมาแล้วแทบเกือบทุกรูปแบบ เซ็กส์ในรูปแบบผู้ใหญ่ที่เขาเคยได้เจอและสัมผัส ควานลินรู้ดีว่ามันร้อยแรงและทำให้เขาพอใจได้มากแค่ไหน
แต่ครั้งนี้กลับต่างกัน ได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเด็กอายุสิบหน้าที่ถูกดูแลด้วยความอบอุ่นจากคุณอาหนุ่มอย่างดี สามารถเร่าร้อนและดึงดูดกามอารมณ์ภายในตัวเขาได้ขนาดนี้เลยหรือ ตอนนี้ไม่ใช่แค่ขาข้างเดียวที่ก้าวเข้าคุกไป แต่เป็นทั้งตัวเขาแล้วต่างหาก ไม่ว่าจะกิริยาหรือความคิด ควานลินก็ไม่อยากที่จะถนอมเด็กสาวอีกแล้ว เขาอยากจะใส่อารมณ์ทุกอย่างลงไปในตอนนี้
“แค่ก อาไลกระแทกเข้ามาทำไมเนี่ย”
“อ่าห์ ขอโทษนะครับ เราทำอาเสียวนี่”
ลูบท้ายทอยเด็กสาวเบาๆเป็นการปลอบใจที่เขาเผลอสวนสะโพกกลับไปในโพรงปากอย่างแรงเพราะความเสียว แต่ถึงอย่างนั้น ควานลินก็โดนใบหน้าสวยส่งสายตาคมกริบดุมาเบาๆอีกที แต่ก็ยอมก้มลงไปจัดการที่คั่งค้างอยู่ ใบหน้าหวานถูกอาหนุ่มจับแก่นกายร้อนตีไปที่ปากสวยเบาๆอย่างหยอดล้อ ไม่วายโดนจีฮุนถลึงตาใส่อยู่ดี
ดุชะมัด แบบนี้สิถึงน่าสนใจ
“ครับ อมเข้าไปแบบนั้น ลึกอีก”
“อื้อ”
ควานลินพยายามดันแท่งร้อนของตัวเองให้เข้าไปลึกกว่าเดิมอย่างสุขสม มืออีกข้างก็ดันท้ายทอยเด็กสาวไม่ได้ละออกมา ขยับสะโพกเบาๆอย่างเสียวซ่าน ความยาวของแท่งเนื้อทำให้จีฮุนออกแรงตีหน้าขาแกร่งเบาๆเพราะความจุก ถึงอย่างนั้นควานลินก็ไม่ได้เบาแรงแต่อย่างไร จะหาว่าเขาโรคจิตก็ได้ แต่สารภาพเลยว่าเวลาก้มลงไปมองจีฮุนเวลาอมแท่งร้อนของเขาคาปากโดยที่น้ำตาคลอเบ้าแบบนั้น มันน่ารังแกแค่ไหน
กลายเป็นคุณอาที่น่ากลัวขึ้นไปทุกที แต่เขาห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ ยิ่งอมยิ่งลึก อารมณ์ยิ่งพุ่งสูงจนเขาแทบทนไม่ไหว ช่วงท้ายของอารมณ์ควานลินจัดการขยับซอยสะโพกเข้าปากเล็กเองอย่างสุดจะทน แรงอารมณ์และความเสียวที่เขาทนมาหมดลง เมื่อน้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกมาจากแท่งร้อนเสียหมด คาปากเด็กสาวที่รองรับอย่างรู้หน้าที่
“อ๊ะ อ่าห์ เสร็จแล้วครับ อาปล่อยแล้ว”
ความสุขมากล้นจนเอ่อออกล้นปากเล็กไปหมด ควานลินชักแก่นกายออกมารูดรั้งเบาๆสองสามทีก่อนจะปล่อยให้หยาดน้ำไหลออกมาจนหมด เสียงหอบหายใจของร่างสูงบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าใช้พลังงานไปมากแค่ไหน ก้มมองเด็กตรงหน้าที่พยายามใช้ทิชชู่หัวโต๊ะเช็ดริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนเพราะน้ำกามที่เอ่อล้น แต่ก็ถูกเขาจับคางให้เชิดหน้าขึ้นแทน
“กลืนลงไปครับ ห้ามเช็ด”
“อื้อ”
บ่นอะไรไม่ได้นอกจากจะเชื่อฟังโดยการกลืนลงไปจนหมด ใบหน้าน่ารักมองเขาอย่างไม่พอใจ ก่อนจีฮุนจะถูกคุณอาสุดหล่ออุ้มขึ้นมาบนเตียงตามเดิม กดจูบปากเล็กตัวริมฝีปากของตัวเอง กวาดเช็ดความสกปรกที่ทำให้เด็กสาวไม่พอใจออกจดหมด
“ทำไมเก่งแบบนี้ หืม”
“ฝึกมาดีมั้งคะ”
“ถ้าพูดแบบนี้อีกอาจะตีเรานะ ห้ามฝึกกับคนอื่นแล้วค่ะ ต่อจากนี้”
“ไม่”
“ถ้าอยากฝึก อาจะฝึกเราเอง จะเทรนให้จนไม่ได้เองอวดเก่งเลย เด็กดื้อ”
เด็กดื้อจุดยิ้มอย่างชอบใจ เขาเปลี่ยนตำแหน่งมือไปที่เอวเล็กแทน สองแขนเล็กก็กวาดโอบรอบคอเขาอย่างออดอ้อน ชายหนุ่มปล้ำจูบอย่างไม่รู้จักพอ เผลอฝากรอยแดงที่บริเวณเหนืออกสวยไปที เผื่อดื้อไม่ฟังไปทำอะไรกับใครเขาจะได้รู้ว่าเด็กคนนี้มีคนในปกครองอยู่แล้ว
“ดื้อ”
“อื้อ ปราบเด็กดื้อเลยสิคะ”
“จัดให้ตามบัญชาครับ”
ควานลินเลื่อนชุดเดรสผ้าลื่นสีดำขึ้นช้าๆ ท่ามกลางเสียงหัวใจของเด็กสาวที่เต้นตึกตักอย่างประหม่า ใบหน้าหล่อเหลาเคลื่อนขึ้นรับจูบจากคนตัวเล็กที่จูบกลับอย่างเขินอาย นี่อาจจะเป็นไม่ครั้งแรกที่ควานลินรู้สึกว่าตัวเองปราบพยศเด็กสาวได้จริงๆ
พลิกร่างบางให้ลงบนนอนพื้นเตียงนุ่ม ก่อนเขาจะก้าวคร่อมเอาไว้อย่างสร้างอณาเขตไม่ให้หนีไปไหนได้ ปลดชุกคลุมอาบน้ำออกจากตัวอย่างง่ายดาย พร้อมๆกับส่วนนั้นของเขาที่พร้อมแล้วเช่นกัน เด็กสาวพยายามหลบสายตา แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่ทันเสียแล้วแหละ จีฮุนไม่สามารถหลีกหนีสถานการณ์นี้ได้อีกต่อไป มือหนาเคลื่อนไปที่สายชุดเดรสของเด็กสาว ก่อนจะดึงมันลงให้ตกมาที่ลาดไหล่ ช่วงวินาทีที่เขาจะก้มลงไปจ้วงชิมความหอมหวานจากริมฝีปากอีกครั้ง ก็ต้องชะงักลงเพราะเสียงที่ดังกึกก้องขึ้นมายังชั้นสองในตอนนี้
“จีฮุนคะ อากลับมาแล้ว”
TBC
อย่าลืมกลับไปคอมเม้นต์ในเด็กดีกันสักนิดหรือ
พูดคุยกันในแท็กหน่อยก็ได้ค่า
#อกอฟ
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจจริงๆนะคะ <3
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น