#พี่มินเดือนมอ I 21 จะเอายังไงกับเรื่องของเรา ‘ มาเปิดประตูให้เลย ยืนอยู่หน้าห้องแล้ว ’ มินฮยอนมองข้อความบนมือถือที่น้องแจนส่งมาซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขากวาดสายตาอ่านทุกตัวอักษรด้วยความตั้งใจว่าตัวเองไม่ได้อ่านผิดไปจริงๆ ก่อนสติของเขาจะถูกเรียกด้วยเสียงเคาะประตูห้องดังๆสองสามครั้ง นั่นถึงทำให้มินฮยอนรีบดีดตัวขึ้นจากโซฟาในทันที ร่างสูงสำรวจสภาพตัวเองอยู่หน้ากระจกจนแน่ใจว่าสภาพของตัวเองในตอนนี้จะไม่ดูแย่จนเกินไปที่จะทำให้แจนเป็นห่วง ถึงอย่างนั้นรอยคล้ำใต้ตาก็ดูเหมือนว่าจะปิดไว้ไม่มิดนัก มินฮยอนส่องตาแมวดูอีกครั้งให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้ป่วยจนเบลอจนมโนภาพเหตุการณ์ต่างๆขึ้นมา เมื่อเห็นว่าตรงหน้าเขาคือน้องแจนที่เป็นแฟนของตัวเองจริงๆ มือหนาก็รีบยืนออกไปเปิดประตูออกกว้างในทันที “ กว่าจะเปิด ” เสียงบ่นกระปอดประแปดของน้องดังขึ้นเมื่อเขามาเปิดประตูช้า ร่างเล็กหอบกระเป๋าเดินทางที่ใช้ไปค่ายของตัวเองเข้ามาในห้อง ในมือบางอีกข้างก็หอบหิ้วไปด้วยถุงพลาสติกต่างๆนาๆ ที่ทำให้แจนไม่สามารถเปิดประตูได้ ถึงว่าทำไมถึงบอกให้เขาเปิดให้ ทั้งๆที่แจนเองก็รู้ร...